VC TRYNWALDEN JO11-1 - BLAUW WIT '34 JO11-5

Daar stonden wij dan, zaterdagochtend, 9 uur, met 10 half ‘uitgeslapen’ jongens en meisje. Klaar voor de wedstrijd tegen onze buren JO11-1 uit Trynwálden. Vorig seizoen speelden we tegen de JO11-2 een moeizame wedstrijd. Het werd daar 1-1. Dit jaar staat dus in het teken van sportieve revanche. Met een bank van één man sterk hadden wij genoeg krachten om dit te bewerkstellen. Wat een belangrijk weetje is, is dat aan onze kant Xavi, en Marijn de hele week ziek waren geweest. Die waren nog herstellende. Maar op karakter stonden ze er toch. Dit zegt alles over de teamspirit die er heerst. De wedstrijd begon en scheidsrechter, floot. Het was aftasten en na een paar minuten leek het nog nergens op. Er was weinig beweging en de bal werd niet goed rond gespeeld. Een paar kansen werden gecreëerd maar echt iets gevaarlijks kwam er niet uit. En toen uit het niets, kwam er een kans voor Trynwálden. We waren gewaarschuwd. Na een matige tot slechte eerste helft stond het nog 0-0. Zo gingen we de rust in. Daar konden we ons team toespreken en werd het tactisch omgezet. Vol frisse moet stonden we aan de aftrap. Maar na 5 minuten maakten we het ons alweer moeilijk en kreeg de spits van Trynwálden een grote kans omdat onze verdediging stond te slapen. GOAL 1-0 We stonden zowaar achter. Een enorme tegenslag. Vooral omdat Trynwálden op papier onderaan stond en hun voorgaande wedstrijden met 12-0 en 7-0 hadden verloren. Misschien was het onderschatting? Want niet snel daarna viel ook de 2-0. En dat terwijl we na de 1-0 achterstand eindelijk begonnen te voetballen. De bal ging echt rond. Men speelde de bal van links naar rechts. We speelde in deze fase het beste voetbal van het seizoen. Ook al was dit een van onze minste wedstrijden. Vol ongeloof gingen we de time out in. Een aantal spelertjes waren zelfs emotioneel. In tranen riepen een aantal ik ben zo slecht terwijl ze JUIST helemaal niet slecht speelden op dat moment. Trainer Simon nam het woord en gaf hun mee dat we juist heel trots op ze waren. En dat wij als trainers (Hillebrand en Danny) vonden dat ze geweldig speelden. En of we nou zouden winnen of verliezen wij enorm trots op ze zouden zijn en dat ze niet moeten opgeven. Natuurlijk doet het je wel wat als je je pupillen zo in emotie ziet. Maar wat er naar de time out gebeurde was GEWELDIG. Want daar was Vince de tank. Hij ging als een Tank naar voren en liet zich door niemand tegenhouden. Via een halve lop/schot schoot Vince de bal op doel en die belande zo in de kruising. GOAL! 2-1 de ontlading was groot zowel bij de spelers als bij de staf als bij de ouders. De parents -side liet zich daarna ook steeds meer gelden. De spreekkoren werden weer ingezet. Je zag dat dat wat met de spelers deed. Ze gingen er weer in geloven. Want kort daarna was daar een fraaie aanval. Na meerdere goede passes kwam de bal bij Fenna aan de voet. Zij dribbelde en ging de combinatie aan. Ze kreeg de bal terug en scoorde de 2-2. Onze aanvoerster van dat moment gaf het goede voorbeeld. Ze werkte hard en zette goed druk en dat resulteerde in een goal. Wat een comeback! We kregen nog meer geloof We begonnen sterker. Waren feller en wilden echt winnen! Na meerdere gevaarlijke aanvallen kwam er in een schermutseling van balcontact de bal bij Thomas. Hij kwam 1 op 1 met de keeper en ja, hij wist het net te vinden! GOAAAAAAALLL 2-3 stondop het scorebord. Het droomscenario was compleet. Zowel de spelers als trainers gingen uit hun dak. De ouders vlogen elkaar in de armen. Tranen in de ogen. Sommige ouders wilden het veld op maar werden tegengehouden door de stewards. KIPPEVEL. Wat een geweldige comeback. We konden de winst proeven. Na nog een paar gevaarlijke momenten voor onze eigen goal wisten we de winst uit het vuur te slepen. Wat een mooie overwinning. Wat een spirit wat een teamgeest. Elke wedstrijd staan er weer anderen op die het team op sleeptouw nemen. Dit keer waren dit onder andere Fenna, Maxim, Floris, Brend, Rense en Vince maar ook de rest gaf alles wat ze hadden. Zo vloog ook Thomas het hele veld over en ondanks het ziek zijn gaven Xavi en Merijn ook alles. Bram stond weer goed en stabiel te keepen. Zo heeft iedereen zijn of haar bijdrage geleverd. We hebben weer een goede les geleerd. GEEF NOOIT OP! We willen alle meegereisde supporters langs de kant van het veld bedanken fijn dat jullie er waren! De volgende wedstrijd zal de kraker en derby op zaterdag 18 Februari om 10:00 uur tegen Leeuwarder Zwaluwen JO11-2 zijn! Komt allen! Het was mij wederom een genoegen, Danny Membre