Opa Jan

jij bent de held van het voetbalveld Deze spreuk mag wat mij betreft vanaf nu in ieder kamer van onze heldinnen staan We schrijven 24 februari 2024. En vanuit alle hoeken en plaatsen- Techum, Wiarda, Goutum, Wergea, Zuiderburen- en weet ik wat nog meer- vertrekken volle auto’ s naar onze bestemming: Groningen! Onze ouders en speelsters hebben er weer zin in! Er staat iedere week weer iets op het spel: een overwinning natuurlijk, maar nu ook: De eerste plaats in de hoofdklasse competitie! We geven nu al veel gas op weg naar het oosten (nog een ietsje meer bij het Gasgebouw aan wat ooit het Julianaplein was). We voelen het allemaal; het is lente en de lentekriebels zijn voor MO13-1! Na ongeveer 45 minuten rijden we het complex van Leeuwenborg binnen. Een nieuwe, wat steriele, maar zeer verzorgde omgeving, waar het voetbalcomplex goed geoutilleerd is. We weten het: een pittige pot wordt het vandaag! Weliswaar staan onze tegenstanders nu onderaan, maar sommigen van ons herinneren zich vast nog de twee kleine, zeer beweeglijke meisjes het ons in een eerdere match het leven best zuur hebben gemaakt, we haalden er toen niet meer dan een gelijkspel uit.. Opgepast dus! In de borg (kasteel) van de leeuwen (leeuwinnen) kan het kwaad kersen eten worden! De eerste helft kenmerkt zich door een gelijk opgaande strijd zonder veel kansen. Maar… dat verandert als vanaf rechts - klein maar dapper- een van de tegenstandsters opstoomt en de voorzet keurig wordt afgerond! En wat we ook proberen: voor de rust verandert er niet aan die stand! Enora, Dana, Sadé, Fardau.. het mag allemaal in de categorie- bijna maar net niet- worden gerangschikt.. Het zal toch niet?? Ietwat bezorgd nippen onze ouderdivisie wat mistroostig aan de koffie in de kantine. Even terzijde: het gaf ons een goed gevoel dat daarbij behalve Nederlands en Fries ook een zuidelijke tongval(Limburgs?) was te horen; toch nog een beetje warmte bij dit kille weer! Maar beste lezers, ons ploegje is niet voor een kleintje vervaard: In de rust kijken de meiden krijgslustig voor zich uit onder het motto: “Wij zijn de meiden van de tweede helft”! “Let maar op”! En al snel wordt deze wens bewaarheid: in de meeste damesploegen kopt men niet graag, maar na een voorzet van Enora maakt Maegan van daaraan een einde! 1-1Top! De combinatie van Sadé -Dana leidt tot nog meer rust en met een prachtig boogje Lepelt Fardau de 3-1 het goal in !! En alweer klinkt de toeter van onze (ouder) supporter Sas!! De coaches Chris en Arnold werden veelvuldig bevraagd over de bespreking in de rust… “wat hebben jullie tijdens de ranja besproken”? het antwoord was simpel : “dit zijn de meiden van de tweede helft” Vrolijk gaan we weer terug naar (het niet wilde en zeker niet verre) westen en we weten het: In het westen wonen de besten…. en dat zijn wij!
Volgende week op naar Gorecht!
Opa Jan.