Meiden van de Tweede Helft! Blauw wit MO13-1 tegen Burgum M013

De meiden van de tweede helft Zaterdag 9 maart Al bij het betreden van het Blauw-Wit complex proef, ruik en beleef je een opgewonden, verwachtingsvolle sfeer! Het gekwetter van onze meiden is slechts onderdeel van een groter geheel, maar toch tot op grote afstand te horen! Ik kan er over meepraten… ons huis ligt tegenover al dat lawaai…daar waar ik blij van word, ergert mijn buurman van 92 zich er mateloos aan. Maar wij zijn blij! Op het hoofdveld spelen is een godsgeschenk.(Voor ongelovigen een voorrecht.) Tja wat de een niet lust, vreet een ander zich dood aan, placht mijn vader altijd te zeggen… Dit veld lijkt veel groter dan alle velden rondom…Zal wel verbeelding zijn, maar we zijn toch wel onder de indruk. Deze aflevering gaat ook over de wedstrijd, maar ook om meer: het randgebeuren. Wat speelt er zich af rondom het veld… En verder heb ik Sylke (linksbenige verdediger met middenveldambitie) bereid gevonden na afloop een korte analyse te geven van de wedstrijd vanuit haar perspectief. En volgende keer zal een andere speelster haar licht laten schijnen over de wedstrijd tegen Hoogeveen. Want ja, alleen samen maken we het perfecte plaatje… Kom op dames, daar gaan we! Het valt me op, dat we echt wel professioneel omgaan met het verschijnsel voetbal bij MO13-1. Mooie zak met water, spons erin, twee gedreven coaches en ze kunnen nog praten ook….Tja de vooruitgang kent geen grenzen. Maar al snel blijkt, dat meisjesvoetbal toch wel een ietsje anders is dan profvoetbal. Onze wissels volgen het spel vanuit de dug uit toch op hun heel eigen manier. De meisjes hebben het over van alles en nog wat. Over school: ”Wat hebben jullie het meest: Nederlands of Fries? Liedjes in het Frans worden becommentarieerd en … gezongen: “Qui a peur le mechant loup”? (Wie is er bang voor de grote boze wolf?). “Een project op school hoor”, lachen de zangeressen me toe. Ze zingen het luidkeels En , warempel: MO13-1 voetbalt prima en is zeker niet bang voor de soms wat uit de kluiten gewassen MO-13 uit Bergum! Maar… de Bergumertjes tonen zich als een wolf in schaapskleren . Ineens, vanuit het niets.. slaan ze toe.. 0-1. Inmiddels loopt Ria rond met een professionele camera. En ze toont zich van ganser harte bereid in het vervolg mijn verhaaltje met haar foto’ s te verfraaien! Goed gelukt toch? En onze ploeg moet in de achtervolging! Maar vooralsnog is de wolf ons toch te snel af….Een koude douche, dit doelpunt, we hadden immers een overwicht met diverse kansen….?! De coaches schreeuwen zich de longen uit hun lijf, waarbij Chris de meiden opzweept met de kreet :” pak je man,” terwijl hij toch echt” vrouw” bedoelt, maar ik ken ook veel mensen die het toch wel heel raar zouden vinden als de coach zou roepen “Pak je vrouw”!! Soms lijken we wel wat op AJAX: goed opbouwen, talentvol , goede techniek… Maar dat gaat dan weer ten koste van de degelijkheid achterin. Gelukkig laten onze coaches zich niet afleiden van deze “ small talk”. De ene vader vindt , dat onze ploeg te veel over links speelt, dan gaat de bal weer te hoog. .maar .. de beste stuurlui staan nog altijd…. Juist… langs de kant!! De rust is aangebroken…Toeschouwers spoeden zich naar…de kantine of… het kraampje beneden. Daar staan twee lieftallige dames koffie en koeken te verkopen. Vrijwilligerswerk natuurlijk, zoals er bij Blauw Wit velen zijn. Ze draaien in diensten van drie uur en ervaren het werk als “ hartstikke leuk”. We werken in shifts, vanmorgen van 8-11 uur. Daarna worden we afgelost….(Zie foto bij dit artikel: de blijde koffietent!) Ik spoed me naar de kantine. In een hoekje zit een moeder haar peuter rustig en melodieus een verhaaltje voor te lezen. Een aandoenlijk tafereel. Titel van het boek “Jumbo’ s slaapfeestje” Ineens weet ik het: We laten ons veel te gemakkelijk door de tegenstander in slaap sussen . Kom op meiden, we maken er een feestje van! Minuten lang blijkt deze opbeurende gedachte nog geen effect te sorteren. We werken hard. En de tijd .. hij schrijdt voort. Het zal toch niet zo zijn ,dat we niet meer De Meiden van de Tweede helft zijn? Tot overmaat van ramp maakt Bergum 2-0 Een counter uit het boekje. En dan, terwijl we als supporters met toegeknepen billen richting eindsignaal gaan, gebeurt het toch: Eerst een vrije trap tegen de lat van Bergum(wie zei er ook al weer dat we de bal te hoog schieten?) en dan wordt de druk opgevoerd! Een prima doelpunt; een voorzet van Enora en…Sadé scoort! Opluchting , angsten, luidkeels en toeterende blijdschap strijden om voorrang ..Nog een paar minuten….En in de dying seconds of the game frummelt Sadé, wederom op een voorzet van Enora de bal over de doellijn! Wat een wedstrijd. Wat een blijdschap! De heldinnen worden liefdevol geknuffeld en het geluk wordt gedeeld. Voetbal is toch een sprookje: bloedeng, maar altijd met een mooi einde! De analyse van onze analiste van de week-Sylke-: Ik vond het heel goed gaan, we zijn altijd meer van de tweede helft. We kwamen met 1-0 achter, maar het is uiteindelijk 2-2 geworden. Met alle blessures en dingen die we hadden vind ik dat we het heel goed hebben gedaan.. Wat ik het mooiste moment voor mezelf vond? Op een gegeven moment had ik veel last van mijn mond, omdat ik daar een boks tegen had gekregen en toen ik er weer in kwam, ging het weer heel goed! En zo zal het vaker gaan! Hoogeveen: Jullie zijn gewaarschuwd: Blauw Wit gaat volgende week naar Drenthe!!
Opa.