BLAUW WIT '34 JO11-5 - SJO WARGA WWS JO11-1

Goedemiddag, Ik zal mij voorstellen mijn naam is Danny Membre en ik schrijf af en toe stukjes voor Blauw Wit JO11 -5.
Zaterdag 4 Februari 2023, de dag waarop het dan eindelijk mag gebeuren. Al de hele week was Friesland en omstreken in rep en roer om dit duel. Dit kon je ook wel merken door de uitverkochte staan plaatsten bij veld 2. Alle kaarten waren verkocht. Op marktplaats en ticketswap gingen ze meerdere malen over de kop. De warming up was vol aandacht en passie aangegaan door beide teams. De coaches hadden hun teams volledig op scherp gezet, de schoenen waren gevet, de kunst grasgemaaid en de spreekkoren ingestudeerd. Niks kon deze derby verpesten. Of nou ja, niks… Je hebt natuurlijk wel een goede scheidsrechter nodig. En gelukkig hadden we die. Want vandaag stond de kraker tegen de Warga op het programma. Zij zijn de koploper en Warga doet het erg goed, Wij staan op plek 2 dus was het zo vroeg in de competitie erop of eronder. En dat merkte je want vandaag hebben de mannen en vrouw van de JO11-5 de beste wedstrijd van het seizoen gespeeld. De voorbereiding naar deze wedstrijd toe verliep zoals je hoopt dat die verloopt. Het team was gedreven, de trainingen waren scherp. Het besef was er bij iedereen. En dat was dat we vol aan de bak moesten. Wij begonnen geconcentreerd aan de wedstrijd. Ons plan was druk zetten op de tegenstander en voor elkaar door het vuur gaan. En als we als collectief druk wisten te zetten dan konden wij ze zo de tegenstander ontregelen. Dat lukte eigenlijk de hele wedstrijd door want Warga speelde alleen maar de lange bal waardoor wij de zowel de eerste als tweede bal konden onderscheppen. Van het plan van Warga kwam weinig terecht. 14 minuten. Zo lang duurde het voordat de Parents-side voor het eerst in juichen uit mocht barsten. Een brijante pass van Fenna op Rense die via een rush aan de rechter kant van het veld een strakke voorzet gaf. Deze was op maat, laag en hard. Zo’n voorzet waar je als spits van houdt. Waar je alleen maar tegen aan hoeft te lopen. Maxim vriend deed dat! BAM 1-0 De ontlading was groot. Zowel bij de spelers als bij de ouders. Op den duur kwamen er andere toeschouwers kijken die zeiden dat het leuk was om naar deze gedreven jonge spelers te kijken. Iemand riep zelfs van de zijkant: Dit is beter dan Cambuur. (Ik herhaal dit was wat iemand anders die dit riep. Ik schrijf het alleen op dus ik verwacht ook geen haat mail in mijn inbox) We gingen met een 1-0 voorsprong de rust in. Ondanks dat wij de wedstrijd onder controle hadden had het net zo goed 1-1 kunnen staan. Maar door fenomenale reddingen van Bram konden we rusten met een voorsprong. Blauw Wit JO11-5 was sterker in de eerste helft van de wedstrijd en dit was ook duidelijk te zien binnen het spel. Met een harde maar zuivere tackle in de 15e minuut van Brend werd dit maar even duidelijk gemaakt. Misschien dat hem verteld was dat hij meteen ‘moest laten zien dat hij er was’. Misschien dat hij zijn ploeg duidelijk wilde maken dat er niet verslapt mocht worden. Ook niet nu Blauw Wit voor stond. Juist niet. Na de rust gingen we vrolijk verder. Je kunt echt goed zien dat de ze zich als groep uitstekend ontwikkelen! Er werd gevoetbald vanuit een organisatie die voor iedereen duidelijk is. Iedereen weet zijn/haar taak en durft elkaar ook in te spelen. Dit inspelen (en terugkrijgen) is iets waar ze elkaar de laatste weken steeds meer vertrouwen in geven. Hierdoor speelt iedereen beter en worden de tegenstanders via combinaties uitgespeeld. Natuurlijk is er nog werk aan de winkel en mag het soms wat sneller maar je ziet een stijgende lijn. Een van de mooiste complimenten die wij mochten ontvangen was die van een van de ouders die zeiden dat ze een stijgende lijn zien en zien dat hun kroost plezier heeft in het spelletje. Na een 40 minuten spelen was het overduidelijk dat Blauw Wit het betere van het spel had. Desalniettemin was het nog ‘maar’ 1-0. Dit zorgde voor veel spanning. Onder andere langs de zijlijn. Coach Danny Membre liet zich verleiden tot een woordenwisseling met de ouders van de tegenstander over het taal gebruik en welk deel van het grondgebied nou eigenlijk tot het coach vak behoorde en welk taalgebruik er wel en niet op het voetbalveld thuishoorde. De fans van de Parents side in het vak lieten zich horen met Kreten als: “Hij niet”, “Blijf voetballen”, “Pats er bovenop!” en natuurlijk de vaak genoemde “Dit kan toch niet!” De boel dreigde bijna de spuigaten uit de klauwen te escaleren en de Mobiele Eenheid werd bijna opgeroepen totdat daar ineens Thomas de ronde knikker tegen de touwen joeg. Koelbloedig, met de binnenkant van de schoen. 2-0. Het was gekkenhuis bij Blauw Wit. Er restte echter nog 5 minuten waarin de altijd moeilijke, felbegeerde ‘0’ gehouden moest worden. Dit leek allemaal goed te gaan totdat er in de laatste minutenvan de officiële speeltijd een scrimmage ontstond voor de goal van Bram waar de achterhoede de rest van de tweede helft heersend gespeeld had. De bal viel voor de voeten van een Warga speler, en daar viel de 2-1. Iedereen die zijn geld in had gezet op een 2-0 overwinning voor Blauw Wit leek in tranen uit te barsten, even leek de wereld van koning toto te vergaan, zeker toen er ook nog een wel of niet handsbal gemaakt werd. De VAR concludeerde geen hands. De 2-1 bleef op het scorebord, de 3 punten bleven in Leeuwarden. Het was een wedstrijd voor in de boeken. Na afloop toonde Warga zich als een slechte verliezer (vooral de ouders) Dat was het enige smetje op deze verdiende overwinning. Laten we daarom als ouders/toeschouwers en staf altijd het goede voorbeeld geven. Het gaat namelijk om de kinderen! Wat de toekomst van Blauw Wit betreft hoeft men qua talent niet te vrezen. Volgende week VC Trynwalden uit. Weer een mooi affice.