Blauw Wit ’34 C1 weer met lege handen uit Sneek

Vandaag treffen wij in ONS de nummer twee van de competitie. Niet alleen vanwege de stand een wedstrijd die ertoe doet, maar ook omdat het ONS is. Er gebeurt altijd van alles (binnen en buiten de lijnen) en er wordt altijd tegen het randje aan gestreden. Soms erover, zoals vandaag. En als de scheidsrechter als enige deze winter ook nog eens finaal door het ijs zakt, ontspoort de boel zomaar. En dat gebeurt helaas.

We beginnen de wedstrijd goed, uitstekend zelfs. Ondanks de tegenwind zijn we in staat om met goed en vlotte aanvallen het spel te maken. Tot echte kansen leidt het niet echt. De grootste mogelijkheid is er voor Hidde. Emiel speelt Koen in de diepte in. In zijn duel met een tegenstander pikt Hidde de bal op, schiet vanuit de loop op het doel, maar zijn schot wordt geblokt.

Nadat ONS onze eerste aanvalsstorm heeft doorstaan komen ze met de wind mee onder onze druk uit. Het is nu vooral bij ons in de zestien alle hens aan dek, want het lukt ons maar niet om eruit te komen. ONS mag corner na corner nemen. In het begin van het seizoen waren we dan kwetsbaar, nu hebben we de organisatie beter staan. Toch krijgt de ONS-spits uit één van de corners een vrije kopkans, maar hij schampt slechts de bal.

Waar het uit de corners niet lukt, lukt het uit een ‘gewone’ aanval bijna wel. Na een

aanval over links krijgt de ONS-spits net buiten de zestien de bal in de voeten gespeeld. Hij neemt aan en schiet halfhoog de bal rechts van Chris op doel. Het schot lijkt onhoudbaar, velen tellen een doelpunt, maar met een katachtige reactie lukt het Chris toch nog de bal buiten de palen te houden.

Met 0-0 gaan we de rust in.

ONS start de tweede helft waarmee ze de eerste geëindigd zijn, nl. aanvallen. Hun eerste kans wordt door goed uitkomen van Chris geneutraliseerd. Vervolgens krijgt ONS een indirecte vrije trap in ons strafschopgebied na een vermeende (iedereen is juist van mening dat wij de vrije trap moeten krijgen ) overtreding van Steinar. De vrije trap wordt hard en laag in het uiterste hoekje geplaats, maar Chris glijdt er gestrekt naartoe en tikt de bal corner.

Voorlopig is het hiermee gedaan met de aanvalsdrang van ONS, want wij trekken het initiatief in de wedstrijd naar ons toe. Ons eerste aanvalsfeit begint bij een ingooi van Steinar op Koen. Die weet een corner te verdienen. Thimo brengt de bal scherp voor de goal. Koen zet zijn hoofd tegen de bal, maar kopt net naast.

Na een overtreding op Steinar mogen we een vrije trap nemen. Thimo schiet de bal verrassend rechtstreeks op doel. De keeper van ONS is eveneens verrast, maar ziet tot zijn opluchting de bal tegen buitenkant paal naast gaan.

De druk op de ONS-verdediging blijft onverminderd groot. De ene na de andere aanvalsgolf rolt op het doel van de Snekers af, maar het wil maar niet lukken om de bal tussen de palen te krijgen.

ONS beperkt zich tot verdedigen en het ver wegtrappen van de bal. Wij pikken dan op, zetten een gedegen aanval op, waarna ONS weer met een verre bal uitverdedigt. We proberen het over links, over rechts, door het midden, het lukt maar niet een bres te slaan.

Tot overmaat van ramp komt ONS dan plotsklaps, met onze hulp, op voorsprong. Emiel vangt weer een verre trap van ONS op en speelt terug naar Chris. Die krijgt de stuitende bal niet onder controle, verspeelt ‘m aan een tegenstander en dan ligt de bal zomaar in het doel: 1-0.

ONS beperkt zich hierna tot het bewaken van deze kostbare voorsprong en gebruikt daar alle mogelijke middelen voor, sportief en onsportief (Jens, Hidde en vooral Thimo krijgen smerige overtredingen te verwerken). En omdat de scheidsrechter alles met de mantel der liefde bedekt, ontstaat er een grimmige sfeer binnen de lijnen. Hier springt ONS het beste mee om. Ons vlotte aanvalsspel is ontregeld en als de scheidsrechter dan ook nog eens geen extra speeltijd bijtelt (waarbij vijf minuten extra het minimum zou zijn geweest), is de nederlaag een feit. Onterecht, want gelet op het wedstrijdverloop geeft een gelijkspel de verhoudingen juister weer. Maar ja, ook in het voetbal krijg je niet altijd waar je recht op hebt. En zo vertrekken we weer (de uitwedstrijd tegen LSC ging ook verloren) met lege handen uit Sneek.