SC Veenwouden - Blauw Wit ’34

media_273_233522_media_273_233522_w600

media_273_233523_media_273_233523_w600

media_273_233524_media_273_233524_w600

media_273_233525_media_273_233525_w600

media_273_233526_media_273_233526_w600

media_273_233527_media_273_233527_w600

media_273_233528_media_273_233528_w600

Zaterdag 6 december 2014

Het hing al weken in de lucht. Na drie maal op karakter en met een dosis geluk een gelijkspel uit het vuur te hebben gesleept, leed Blauw Wit tegen laagvlieger sc Veenwouden de eerste nederlaag van het seizoen. De gastheren hadden in de loop van het seizoen vele malen de complimenten voor hun spel gekregen, de punten waren echter steeds voor de tegenstander. En daarin moest na de zure nederlaag tegen Be Quick Dokkum maar eens verandering komen. Zonder zich bovenmatig in te spannen hadden de Leeuwarders de Wâlde aan de kant geschoven. Aan beide kanten waren de belangen eigenlijk even groot. De drie punten pakken was het enige dat deze middag telde.

Vanaf de aftrap was direct duidelijk, dat de thuisclub het belang van de wedstrijd onderkende. Miftari werd zonder pardon tegen de grond gewerkt. Scheidsrechter Lips, die er bij het nemen van zijn beslissingen  niet altijd even gelukkig uitzag, bedekte de forse overtreding met de mantel der liefde. Na negen minuten spelen kreeg Musliu de kans om uit te halen. Zijn schot eindigde boven de kansloze Vrieling op de lat. Het spel, dat de 22 acteurs de toeschouwers voortoverden, was in het verdere verloop van de eerste helft ver onder de tweede klasse maat. Het vele balverlies zorgde er voor, dat aan aantal combinaties op de vingers van één hand te tellen was. En was er dan een kans, dan werd het doel op vele meters gemist. Procee was namens de thuisclub het dichtst bij een goal toen hij slechts een metertje naast knalde. Verder zorgden de vele blessure behandelingen er voor, dat de wedstrijd maar niet op gang kwam. Toen Musliu na een kleine twintig minuten vervangen moest worden, verdween tot overmaat van ramp de angel ook nog uit het Leeuwarder aanvalspel. En omdat Veenwouden aanvallend ook al niets te melden had, stond er na 45 minuten een brilstand op het scorebord. Gelukkig was de verzorging in de kantine van betere kwaliteit. De snert en broodjes worst vonden gretig aftrek.

In de eerste minuut van de tweede helft was van Zwol dicht bij de openingstreffer. Doelman Dijkstra kon de bal niet pakken, maar herstelde zich ten koste van een corner. Toen direct daarna een goal van Veenstra wegens buitenspel was afgekeurd, gingen de alarmbellen bij de gasten luid rinkelen. Het signaal werd kennelijk niet door iedereen gehoord, want de Wâldmannen konden naar hartelust blijven aanvallen. Nadat Miftari uit een vrije trap in de handen van Vrieling had geschoten, strafte de Vries defensief geschutter genadeloos af. Hij krulde de bal langs de kansloze Dijkstra (1-0). Drie minuten na de openingstreffer mocht Miftari voor de tweede keer aanleggen. Hij miste het doel op een metertje. Dat de verdediging van de gasten niet waterdicht was deze middag, werd een aantal keren door van Zwol blootgelegd. Zonder zelf te scoren, zo faalde hij toen hij door Sijtsma een niet te missen kans kreeg aangeboden, zorgde hij voor constant gevaar. Toen Ganzevoort met nog een kwartiertje te spelen voor de derde keer rood pakte dit seizoen, leek het pleit beslecht. Dat gebeurde pas op het moment, dat Rijpma te kort op Dijkstra terugspeelde. Ygram Vrieling pakte het verlate Sinterklaas presentje dankbaar uit. (2-1). Met nog vijf minuten op de klok verraste Greogoria de ver uit zijn goal komende keeper met een kopbal (2-1). Ineens leefden de mannen van Jansen op. Het was echter schijn, want deze middag werd er één om snel te vergeten voor zijn ploeg.

De punten bleven deze middag verdiend in Veenwouden, dat zich daardoor onderaan de ranglijst enige lucht verschafte. Omdat concurrent Zwaluwen wel won, werd Blauw Wit van de leiderstroon gestoten. Met drie punten voorsprong voeren zij de ranglijst nu aan. Zaterdag komt VVI naar Wiarda. Er ligt een nieuwe kans, want er zitten opnieuw drie punten in de pot.

Verslag: D.S. Drijver