Nee... zij hoefden geen warming up te doen....
De stand was snel 3-1 voor ons natuurlijk, en liepen de ouders vooral naar de scheids te wijzen, en kreeg laatkomer vader Jahrome de schuld...
We konden rustig aan doen, beetje met de handrem erop. Per slot van rekening wilden we niet dat onze vaders hun frustratie op ons gingen botvieren...
We lieten ze terugkomen tot 3-3, waarna we ze even hebben laten ruiken aan een kleine voorsprong... Op het laatst wilden de vaders het op een akkoordje gooien, en hebben we aan scheids Jelte gevraagd om maar af te fluiten bij 5-5.
Tot slot nog penalty’s genomen, en
even op orde op zaken gesteld. 8-7, winst. De vaders waren stil en zochten steun bij elkaar.
Het publiek joelde, en Hessel keek met vol bewondering naar zijn grote broer... Zijn vader zat al in de auto.
Bedankt voor dit seizoen.
Groeten spelers JO11-2
