Column: Scherp blijven...

1 december 2015 7:00

De tweede helft is net 20 seconden onderweg. Blauw Wit ’34 staat in het Groningse Bedum met 2-0 achter en heeft een slechte eerste helft achter de rug. Er blaast een stevige wind over de lengte van het veld en Blauw Wit heeft de wind nu in de rug. Bij afwezigheid van hoffotograaf Waterlander neem ik als fotograaf plaats links achter het doel.

Het bestuur van Blauw Wit loopt achter het doel langs om positie te kunnen kiezen aan de lange zijde. Een der bestuursleden knoopt een praatje aan..: “Ik hoop dat ze wat scherper aan de tweede helft beginnen want de eerste helft was net best.” Op dat moment komt Blauw Wit counterend onze kant op. De bal wordt links de diepte ingespeeld en de voorwaartsen kiezen positie voor het doel. Als de voorzet wordt gegeven en ik de camera in stelling wil brengen plaatst eerder genoemde bestuurslid een goed advies. “Wel scherp blijven, he..!”

De bal wordt terug gelegd op rand zestien maar omdat de schoenen niet goed gekrijt zijn en gedragen door de wind vliegt de bal over de achterlijn en boarding de struiken in. Bovengenoemde bestuurslid gaat in gestrekte draf, als een jonge veulen met spierpijn, achter de bal aan. Maar net voordat hij de bal kan pakken schiet een vervelend Groninger jochie op hoge snelheid voor hem langs, pakt de bal en schiet het met een sierlijke boog terug het veld op.

Met het hoofd diep weggestopt in de kraag, de schouders omhoog en met traantjes over de wangen loopt het bestuurslid teleurgesteld terug naar zijn vriendjes. Ondertussen zie ik de foto’s terug die ik zojuist heb gemaakt en hoor nogmaals de woorden van hem voor het sprintje… “Wel scherp blijven, he..!”