S.F. DEINUM JO11-1 - BLAUW WIT '34 JO11-5

Het was onze laatste wedstijd van het seizoen. En deze wilde wij heel graag winnend afsluiten. Vooral omdat dit team dat verdient. De reden dat ze zo goed presteren heeft te maken met dat het echt een team is. Ze gunnen elkaar en ze zijn bereid om te leren. Tegelijkertijd vechten ze ook voor elkaar. Dat maakt dit team zo hecht en zo sterk. Wij als 3 coaches zijn daar enorm trots op. Dat we dit seizoen geen kampioen zijn geworden heeft meer te maken met randzaken. Het team kan hier niets aan doen. Die hebben gestreden tot de laatste wedstrijd. Sterker nog die hadden minimaal één kampioenschap verdiend. Als je ook terugkijkt naar de ontwikkeling die iedereen heeft doorgemaakt dan zijn wij als coaches ook enorm trots op het gehele team. En ook dat er 4 spelers van ons team zijn geselecteerd voor de selectie dagen. Toch hopen we dat we met dit team volgend jaar verder kunnen. Omdat er nog veel te ontwikkelen valt. Als team en als individu. En daar willen we volgend seizoen ontzettend graag mee aan de slag. Verder zijn we natuurlijk ook van deze kinderen gaan houden en zitten ze in ons hart. Mocht er iemand onverhoopt toch doorstromen dan is dat verdiend en wensen we diegene natuurlijk enorm veel succes. Maar zover is het nog niet. Eerst Deinum uit. Aan de uitslagen te zien is het een stugge tegenstander die je niet zomaar oprolt en dat was zeker ook niet het geval. Blauw Wit begon met sterk positiespel. De bal werd prima rondgespeeld en de ruimtes werden goed gevonden. Dat resulteerde ook in de 1-0 voor Blauw Wit. Toch werden de ruimtes tussen de linies naarmate de wedstrijd vorderde te groot. Hierdoor kreeg Deinum steeds vaker de kans om te schieten. Dit resulteerde uiteindelijk in een fantastisch afstand schot die je ook maar 1 keer in je leven maakt. Hier kon de keeper dan ook niets tegen doen. 1-1. Ondanks dat we als collectief minder sterk waren dan we normaal zijn, kregen we wel genoeg kansen maar maakten we die niet af. Toch kwamen we terecht op 2-1. Xavi en Fenna luisterden goed naar een coach Danny Membre die zei waar ze moesten staan en dat Xavi ingespeeld moest worden en dan moest schieten. Een fantastisch schot zorgde dan dus ook voor de 2-2. (Simon gaf Danny daar ook de credits voor en zei: Ik kan nog veel van jou leren als coach :P ) waardoor we weer even wat lucht hadden maar niet lang daarna kwam Deinum door individuele fouten weer op gelijke hoogte. En met een 2-2 stand gingen we de rust in. In de rust vroegen we of ze er nog in geloofden? En dat deden ze. We gaven aan dat ze het compact moesten houden omdat Deinum veel te veel ruimte kreeg. Waardoor de loopafstanden ook veel te groot waren. De tweede helft ging een stuk beter. De linies stonden nog steeds te ver uit elkaar maar het druk zetten en het schakelen ging wel al beter. Wat ook een omslag moment was in deze wedstrijd is dat de coaches het verbaal met elkaar aan de stok kregen. De reden was dat er een speler met pijn op de grond lag en ik vond dat de scheidsrechter het spel stil moest leggen. Maar de coach van Deinum vond dat wij de bal uit moesten spelen. Maar onze jongens en meisje zijn daar nog niet van bewust dat zoiets moet. Op zo een moment moet de scheidsrechter ingrijpen is mijn mening. Dus dat ging wat over en weer. Maar ik zag ook dat ons team daardoor ook wat feller werd en dat kon de eindfase wel gebruiken want niet lang daarna scoorden we ook de 2-3 en de 2-4. De laatste goal was ook een beauty van Thomas. Er vielen prachtige goals vandaag en gelukkig trokken wij aan het langste eind. De eindstand eindigde door een indraaiende corner op 3-4 maar snel daarna floot de scheidsrechter af. Met een keurige tweede plaats sluiten we het seizoen af. Vol trots en plezier hebben wij dit team gecoacht. We hebben gelachen en gehuild. Door dik en dun bleven we bij elkaar. De kids ondersteunde elkaar waar nodig was. Ze waren blij voor elkaar als iemand het goed deed en troosten elkaar als dat nodig was. Al met al een echt hecht team. Een team wat in ons hart zit en blijft. Wat ons betreft hadden ze meer verdiend. Tegelijkertijd leer je hier ook enorm veel van. Wij zijn ervan overtuigt dat ze volgend seizoen krijgen waar ze recht op hebben en dat is een kampioenschap. Wij willen de ouders, opa’s en oma’s, familieleden en vrienden bedanken voor al hun support. Het was een genoegen om met jullie kinderen aan de slag te mogen. We voelden altijd het vertrouwen en we hopen dit zo lang mogelijk met hen te mogen doen. Bedankt voor alles en hopelijk tot volgend seizoen. De coaches van het prachtige JO11-5