Frieschepalen vs BW MO-11-1 Back to Basics

Daar staan we dan op een zonnige zaterdag, 5 maart, op de parkeerplaats met z’ n allen! Ja, na al die stiltes op de velden, ontmoeten we elkaar weer! Er is weer publiek op de velden en de ouders laten de kans niet ongebruikt om het voetbal van hun spruiten weer eens in levende lijve te bewonderen! Want dat is het: een hecht vriendinnen-team, dat naar iedere tegenstander uitstraalt: kom maar op, we lusten jullie rauw! Wat opvalt is de accommodatie. Alles wat we zien doet denken aan 50 jaar geleden. Een basic “complex”, schoon, sober en de kantine bevolkt door vriendelijke dames achter de bar die je meteen het gevoel geven: “gezellig, ben ik thuis”? De geur van koffie komt je van verre al tegemoet.. En passant… je kunt in deze kantine wel een rondje geven.. Koffie 1 euro enzovoorts. Ons ploegje zorgt meteen voor een strijdbare sfeer door een scrum te maken(zou MO-11-1 ook als rugbyteam goed zijn?) en bij de yell luidkeels te proclameren dat ze weer de beste zullen zijn. (later zal blijken, dat niet iedereen hiervan gediend is..). De meisjes uit Frieschepalen laten een uitermate goed veldspel zien, maar al rap blijkt dat de doeltreffendheid van ons team het verschil gaat maken. Elke keer beschrijf ik de makers van doelpunten. En daarmee doe ik veel meisjes te kort. We voetballen tenslotte met z’ n allen! De verdediging inclusief bevlogen keepster zorgen er voor dat we meer eigen- dan tegengoals maken en het middenveld zijn geweldig schaduwschutters!! Daarom slechts: Sadé 3 doelpunten, Dana 2 doelpunten en Maegan twee voltreffers. We lopen makkelijk uit naar 4-0 ,maar vlak voor de pauze scoren de meisjes van Frieschepalen! En daarna nog een keer! 4-2,het zal toch niet? Maar zoals gebruikelijk herstellen we ons goed en eindigt de wedstrijd met 7-2. Proficiat dametjes! Na afloop lopen we juichend het veld af, de ouders tevreden en de meisjes uitbundig. En alweer wordt er gezongen. Luidkeels!" We are the champions" galmt het door de gangen, maar dat is de Frieschepaalsters te gortig! Er wordt stevig de door de tegenstanders gescholden en met deuren gesmeten, maar uiteraard weet ons ploegje veilig de frisse lucht weer in te ademen. Sport verbroedert, maar verzustert ze ook? Dat is maar de vraag…Maar ach, het zijn nog maar meisjes… De volgende week 9 uur 30 ontvangen we Ropta Boys. Uit vorig periode een pijnlijke nederlaag, Dit roept om een sportieve revanche! Tot volgende week!! Opa En dan nog even dit: Het voornemen van de collectieve deelname aan de Panenka techniektraining is de volgende troef in ons streven naar het realiseren van een top team! Want een (meiden)team uit de eerste klasse moet toch een extra training hebben?